Λιακόπουλος και funel

Το γνωστό πιά blog του funel, ειδικεύεται στή σάτιρα κατα του Δ.Λιακόπουλου, ο οποίος αποτελεί πασίγνωστη τηλε-περσόνα των τελευταίων χρόνων. Ξεκίνησε απο Φυσικός, για να καταλήξει εκδότης και τηλε-πωλητής εσχατολογικών, εθνοκεντρικών και βιβλίων με εναλλακτικής επιστημονικές θεωρίες...
Πέρα απο το αυταπόδεικτο της μεγάλης ανεργίας στον κλάδο των Φυσικών (έχει και 5 παιδιά ο άνθρωπος, ας είμαστε επιεικείς...) η "πέραση" του Λιακόπουλου αποδεικνύει:
1) Την ανάγκη του κόσμου για εθνική ανάταση. Ας μήν ξεχνάμε ότι έχουμε πίσω μας μεγάλες ιστορικές δόξες, Βυζάντιο κ.α., και ότι τους τελευταίους αιώνες νιώθαμε κάπως κομπλεξικά... (λόγω τουρκοκρατίας που μας κράτησε πίσω στις εξελίξεις). Αυτό το κόμπλεξ φαίνεται ότι ο κόσμος θέλει να το τινάξει απο πάνω του.
2) Την ανάγκη για εθνικό αυτοπροσδιορισμό. Σε μια εποχή παγκοσμιοποίησης, οι έλληνες θέλουν να επαναπροσδιοριστούν ιστορικά, για να μη χάσουν την ταυτότητά τους και τη μνήμη τους. Αν πάς μια βόλτα στην Ομόνοια, ή πίσω απο το Δημαρχείο, θα αναρωτηθείς σε ποιά χώρα της άπω Ανατολής κατοικείς... Είναι εύλογη η ανάγκη του Έλληνα να θέλει να αυτοπροσδιοριστεί. Αν κάποιος είναι άπατρις, δικαίωμά του, όπως είναι κα ιδικαίωμα του Έλληνα να θέλει να επαναφέρει την ιστορική του μνήμη.
3) Τις εσχατολογικές ανησυχίες των πολιτών. Ζούμε σε καιρούς εσχατολογικούς; (δηλαδή στους χρόνους της Αποκάλυψης;) Ο Γέρων Παΐσιος είπε ότι "άνοιξε η πρώτη σελίδα", δηλαδή "ναι". Φυσικό είναι, όσοι πιστεύουν, να το ψάχνουν το θέμα. Φυσικά όσοι δεν πιστεύουν, δικαίωμά τους.
4) Τη δυσπιστία απέναντι στην επίσημη πληροφόρηση και επιστήμη. Έπεσαν μόνοι τους οι δίδυμοι πύργοι ή τους έριξαν; Η τηλεόραση μας σερβίρει αντικειμενικές ειδήσεις ή είναι κατευθυνόμενη; Υπάρχουν μυστικά που κάποιοι μας κρύβουν; Ο Έλληνας είναι υποψιασμένος λαός. Δε θέλει να τρώει κουτόχορτο... είναι τόσο κακό αυτό;

Ο Λιακόπουλος ανταποκρίνεται σε αυτές τις ανάγκες. Αποτελεί μια εναλλακτική πηγή πληροφόρησης, αμφισβητήσιμη κατα πολλούς. Όμως ο funel δεν κριτικάρει μόνο το Λιακόπουλο, αλλά και τον ελληνισμό και την ορθοδοξία. Η κριτική του δεν είναι σάτιρα, είναι άποψη. Είναι ξεκάθαρη αντι-ορθοδοξία και διεθνισμός. Συνυφάζει την αντι-ορθοδοξία (την άποψή του) με την κριτική στο Λιακόπουλο, και τελικά προπαγανδίζει την αντι-ορθοδοξία . Απο τις σελίδες του υβρίζεται η ορθοδοξία. Και αυτό μάς ενοχλεί.