Κυριακή, Νοεμβρίου 18, 2007

Να είναι και τα όνειρα δάσκαλος

Να είναι και τα όνειρα δάσκαλος [...]

τα όνειρα είναι το μυστηριώδες βιβλίο [...]

στα όνειρα ο άνθρωπος φτάνει στην πιο λεπτη γνώση των αισθημάτων του, αμαρτιών, δυνάμεων και αδυναμιών, ελαττωμάτων και παθών,παρα στις μελέτες στην παραγματικότητα [...]

μέσω κάποιων ονείρων η ψυχή σου ανοίγει το μυστικό της παντοδυναμίας της, της παντογνωσίας της, της διορατικότητάς της και της ελευθερίας της.

ΣΤΟΧΑΣΜΟΙ ΠΕΡΙ ΚΑΛΟΥ ΚΑΙ ΚΑΚΟΥ, ΑΓΙΟΥ ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΒΕΛΙΜΙΡΟΒΙΤΣ, σ.186, ΕΚΔΟΣΕΙΣ "ΕΝ ΠΛΩ", ΑΠΡ.2007

Δευτέρα, Μαΐου 28, 2007

Διαδίκτυο, ελευθερία έκφρασης και κόμματα

"0 Γιώργος Παπανδρέου στο προσωπικό του sίte στηρίζει τον πολιτισμό των blog , και παραθέτει τη διεύθυνση του sίte που φιλοξενεί την καμπάνια για τη συλλογή υπoγραφών υπέρ του Αντώνη Τσιπρόπουλου. O κ. Τσιπρόπουλος συνελήφθη τον περασμένο lούνιο μετά από μήνυση του κ. Δημοσθένη Λιακόπουλου, που τον κατηγορεί επειδή στον δικτυακό του τόπο υπήρχε σύνδεσμος (Iink) προς ένα blog του οποίου το περιεχόμενο θεωρεί προσβλητικό για τον ίδιο. Η δίκη του κ. Τσιπρόπουλου έχει οριστεί για τις 21 Ιουviou και η διεύθυνση του site για την καμπάνια συλλογής υπογραφών είναι http://www.develop4democracy.org/petition/ Ο κ. Παπανδρέου –τoυλάχιστoν στα θέματα τoυ διαδικτύου- είναι πολλά χρόνια μπροστά από τους υπόλοιπους πολιτικούς της χώρας."
(Αναδημοσίευση απο LIFO τ.68, σελ.4)

Βλέπουμε ότι ακροθιγώς το θέμα Τσιπρόπουλου λαμβάνει κομματικές διαστάσεις. Για μένα ήταν εξ αρχής πολιτικό θέμα, καθώς αφορά στις ελευθερίες των πολιτών. Πλέον το κομματικό παιχνίδι έκρινε, ώς φαίνεται, συμφέρον του να εμπλακεί έστω και με ένα link στη σελίδα συλλογής υπογραφών.

Είναι μια ενδιαφέρουσα διάσταση αυτή η κομματικοποίηση, και αναμένουμε τυχόν περαιτέρω αναζωπυρώσεις ή αντιδράσεις απο το ίδιο ή άλλα κόμματα.

Τετάρτη, Φεβρουαρίου 07, 2007

Είμαι πρόθυμος να στερηθώ το διαβατήριό μου

Στη γαλλική εφημερίδα Le Monde (6.12.2005) δημοσιεύθηκε η παρακάτω επιστολή την οποία υπογράφει ο ιταλός διανοούμενος Giorgio Agamben. Κρίναμε την επιστολή σημαντική, επειδή το πρόβλημα των νέων βιομετρικών διαβατηρίων με «τσιπάκι»,απασχολεί πλήθος πιστών γι’ αυτό και τη δημοσιεύουμε.

«Όταν, στο τέλος του 19ου αιώνα, ο Γκάλιον στην Αγγλία άρχισε τις έρευνές του πάνω στα ψηφιακά αποτυπώματα και ο Μπερτιγιόν στή Γαλλία εφηύρε τη δικαστική φωτογραφία «για την ανθρωπομετρική ταυτοποίηση» (αυτός ήταν ο όρος της εποχής), τέτοιου είδους διαδικασίες επιφυλάσσονταν αποκλειστικά για τους υπότροπους εγκληματίες. Σήμερα, αρχίζει να διαγράφεται μια κοινωνία όπου εκφράζεται η πρόθεση να εφαρμοστούν σε όλους τους πολίτες μηχανισμοί που μέχρι πρότινος προορίζονταν μόνο για τους εγκληματίες.

Σύμφωνα με ένα σχέδιο που βρίσκεται ήδη στο στάδιο της υλοποίησης, η συνήθης σχέση του Κράτους προς αυτό το οποίο ο Ρουσώ αποκαλούσε «τα μέλη του ηγεμόνα» θα είναι η βιομετρία, δηλαδή η γενικευμένη υποψία. Όσο οι πολίτες, υπό την πίεση της αύξουσας αποπολιτικοποίησης των μεταβιομηχανικών κοινωνιών, αποσύρονται από κάθε είδος πολιτικής συμμετοχής, βλέπουν να τους μεταχειρίζονται όλο και περισσότερο σαν δυνάμει εγκληματίες.

Το πολιτικό σώμα έγινε έτσι εγκληματικό σώμα. Οι κίνδυνοι από μια τέτοια κατάσταση είναι προφανείς σε όλους, εκτός από εκείνους που απλούστατα αρνούνται να δουν. Δεν είναι αρκετά γνωστό ότι οι φωτογραφίες από τα δελτία ταυτότητας και τις επαγγελματικές κάρτες επέτρεψαν στις αστυνομίες των ναζί στις κατεχόμενες χώρες να εντοπίσουν και να καταγράψουν τους Εβραίους, και έτσι διευκόλυναν τον εκτοπισμό τους. Τί θα συμβεί την ημέρα που μια δεσποτική εξουσία θα έχει στη διάθεσή της τη βιομετρική καταγραφή ενός ολόκληρου πληθυσμού;

Αυτό όμως είναι ακόμα περισσότερο ανησυχητικό απ’ τη στιγμή που οι ευρωπαϊκές χώρες, αφού επέβαλαν τον βιομετρικό έλεγχο στους μετανάστες, ετοιμάζονται να τον επιβάλουν σε όλους τους πολίτες τους. Οι λόγοι ασφαλείας που επικαλούνται υπέρ αυτών των επαίσχυντων πρακτικών δεν είναι πειστικοί, διότι οι πρακτικές αυτές, αν μπορούν να εμποδίσουν την υποτροπή, είναι βεβαίως άχρηστες για να αποτρέψουν την πρώτη τέλεση ενός αδικήματος ή μιας τρομοκρατικής πράξης. Απ’ την άλλη, είναι απολύτως αποτελεσματικές για τον μαζικό έλεγχο των ατόμων.

Την ημέρα που ο βιομετρικός έλεγχος θα έχει γενικευθεί και που η επιτήρηση μέσω κάμερας θα έχει καθιερωθεί σε κάθε δρόμο, κάθε κριτική και διαφωνία θα έχει γίνει αδύνατη.

Οι νεαροί φοιτητές που στις 17 Νοεμβρίου κατέστρεψαν τις βιομετρικές συσκευές στην καντίνα του Λυκείου του Gif-sur-Yvette έδειξαν ότι νοιάζονται πολύ περισσότερο για τις ατομικές ελευθερίες και τη δημοκρατία από εκείνους που είχαν αποφασίσει ή αποδεχθεί χωρίς αντιρρήσεις την εγκατάστασή τους. Εκφράζω την αλληλεγγύη μου προς τους Γάλλους φοιτητές και δηλώνω δημόσια ότι θα αρνηθώ να υποβληθώ σε οποιονδήποτε βιομετρικό έλεγχο, και ότι είμαι έτοιμος να στερηθώ για αυτό το λόγο το διαβατήριό μου, καθώς και οποιοδήποτε έγγραφο αποδεικτικό της ταυτότητας».

αναδημοσίευση απο http://www.orthodox.net.gr/modules.php?op=modload&name=News&file=article&sid=115

Δευτέρα, Φεβρουαρίου 05, 2007

Χριστός και ελευθερία

Δέν έχουν καταλάβει ορισμένοι το πραγματικό πνεύμα ελευθερίας στο οποίο κινείται και το οποίο πρεσβεύει ο Χριστιανισμός. Και ειδικότερα η Ορθοδοξία.

Η εμπειρία απο τους Αγίους της Ορθόδοξης πίστης μας, είναι μια αποκαλυπτική εμπειρία απέραντης αγάπης και ελευθερίας. Αυτά τα βεβαιώνουν όσοι κατα καιρούς εθήτευσαν, είδαν, έζησαν κοντά σε Αγίους, και μπορούν να μας μεταδώσουν κάτι απο την εμπειρία τους.

Οι Άγιοι έζησαν τη ζωή του Χριστού. Οι Άγιοι δέν έζησαν ένα "τύπο" της Πίστης μας, αξιοποίησαν τον τύπο για να ζήσουν την "ουσία". Οι διάφορες οργανώσεις και καθοδηγητές που παράγουν άβουλα όντα, προβληματικά, με παράδειγμα ζωής που βασίζεται στην ανελευθερία και όχι στο βίωμα της ζωής του Χριστού, καλα θα κάνουν να αναθεωρήσουν.

Το παράδειγμα πρέπει να το παίρνουμε απο αυθεντικούς δασκάλους, εμπειρους στα Πνευματικά και με ζωντανή την παρουσία του Χριστού στη ζωή τους. Καταπίεση, ψυχαναγκασμός και αρρωστημένη εξάρτηση απο κάποια πρόσωπα, είναι νοσηρά φαινόμενα και όχι ορθόδοξες προσωπικότητες που ανθίζουν ελεύθερα και αυτεξούσια.

Κυριακή, Ιανουαρίου 28, 2007

Λιακόπουλος και funel

Το γνωστό πιά blog του funel, ειδικεύεται στή σάτιρα κατα του Δ.Λιακόπουλου, ο οποίος αποτελεί πασίγνωστη τηλε-περσόνα των τελευταίων χρόνων. Ξεκίνησε απο Φυσικός, για να καταλήξει εκδότης και τηλε-πωλητής εσχατολογικών, εθνοκεντρικών και βιβλίων με εναλλακτικής επιστημονικές θεωρίες...
Πέρα απο το αυταπόδεικτο της μεγάλης ανεργίας στον κλάδο των Φυσικών (έχει και 5 παιδιά ο άνθρωπος, ας είμαστε επιεικείς...) η "πέραση" του Λιακόπουλου αποδεικνύει:
1) Την ανάγκη του κόσμου για εθνική ανάταση. Ας μήν ξεχνάμε ότι έχουμε πίσω μας μεγάλες ιστορικές δόξες, Βυζάντιο κ.α., και ότι τους τελευταίους αιώνες νιώθαμε κάπως κομπλεξικά... (λόγω τουρκοκρατίας που μας κράτησε πίσω στις εξελίξεις). Αυτό το κόμπλεξ φαίνεται ότι ο κόσμος θέλει να το τινάξει απο πάνω του.
2) Την ανάγκη για εθνικό αυτοπροσδιορισμό. Σε μια εποχή παγκοσμιοποίησης, οι έλληνες θέλουν να επαναπροσδιοριστούν ιστορικά, για να μη χάσουν την ταυτότητά τους και τη μνήμη τους. Αν πάς μια βόλτα στην Ομόνοια, ή πίσω απο το Δημαρχείο, θα αναρωτηθείς σε ποιά χώρα της άπω Ανατολής κατοικείς... Είναι εύλογη η ανάγκη του Έλληνα να θέλει να αυτοπροσδιοριστεί. Αν κάποιος είναι άπατρις, δικαίωμά του, όπως είναι κα ιδικαίωμα του Έλληνα να θέλει να επαναφέρει την ιστορική του μνήμη.
3) Τις εσχατολογικές ανησυχίες των πολιτών. Ζούμε σε καιρούς εσχατολογικούς; (δηλαδή στους χρόνους της Αποκάλυψης;) Ο Γέρων Παΐσιος είπε ότι "άνοιξε η πρώτη σελίδα", δηλαδή "ναι". Φυσικό είναι, όσοι πιστεύουν, να το ψάχνουν το θέμα. Φυσικά όσοι δεν πιστεύουν, δικαίωμά τους.
4) Τη δυσπιστία απέναντι στην επίσημη πληροφόρηση και επιστήμη. Έπεσαν μόνοι τους οι δίδυμοι πύργοι ή τους έριξαν; Η τηλεόραση μας σερβίρει αντικειμενικές ειδήσεις ή είναι κατευθυνόμενη; Υπάρχουν μυστικά που κάποιοι μας κρύβουν; Ο Έλληνας είναι υποψιασμένος λαός. Δε θέλει να τρώει κουτόχορτο... είναι τόσο κακό αυτό;

Ο Λιακόπουλος ανταποκρίνεται σε αυτές τις ανάγκες. Αποτελεί μια εναλλακτική πηγή πληροφόρησης, αμφισβητήσιμη κατα πολλούς. Όμως ο funel δεν κριτικάρει μόνο το Λιακόπουλο, αλλά και τον ελληνισμό και την ορθοδοξία. Η κριτική του δεν είναι σάτιρα, είναι άποψη. Είναι ξεκάθαρη αντι-ορθοδοξία και διεθνισμός. Συνυφάζει την αντι-ορθοδοξία (την άποψή του) με την κριτική στο Λιακόπουλο, και τελικά προπαγανδίζει την αντι-ορθοδοξία . Απο τις σελίδες του υβρίζεται η ορθοδοξία. Και αυτό μάς ενοχλεί.